در خراسان یافتم ای آنکه می گفتی مرا
بر زمین پبدا نخواهی کرد ماه خویش را..
پی نوشت : آقا طلبید و راهی خراسانم...
در خراسان یافتم ای آنکه می گفتی مرا
بر زمین پبدا نخواهی کرد ماه خویش را..
پی نوشت : آقا طلبید و راهی خراسانم...
بر ویرانه های خانه ی سوخته ات،
کشتن خانواده ات هیچ غمی نیست.
اشکانت بیهوده است چون
زجه های مادرت که کنار،
فریاد پدرت هم هیچ،
گوش های ما نمی شنود...
بدان
و باز هم بدان
مسلمانی و این جرم کمی نیست...
بغض دل نوشت: مرگ بر صهیونیست.
خون دل نوشت: شیطان سزاوار تر از تو یهود است،شیطان لعن الهی شد از بهشت و رحمت خدا رانده؛اما تو لعن الهی و از زمین و زمان رانده...
به کبوتران سپید بال جلد حرمت
که با قطره آبی از سقاخانه
روزه باز می کنند.
حسودم دگر...
حرم عشق کربلاست و چگونه در بند خاک بماند آنکه پرواز آموخته است و راه کربلا می شناسد؛
چگونه از جان نگذرد آن کسی که می داند جان بهای دیدار است ...؟
گردش خون در رگ های زندگی شیرین است،
امّا ریختن آن در پای محبوب شیرین تر است؛
و نگو شیرین تر، بگو بسیار بسیار شیرین تر...
در ملکوت اعلا جز شهید زنده نیست و حیات دیگران اگر هم باشد به طفیل شهداست.
سی و یکم خرداد - سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران
خدایا دیگر طاقت ندارم ...
یا شهیدم کن یا دیگر این دنیا طعمی ندارد!
نه شهیدم مکن! بگذار در هر سپیده با اخا ادرک اخاک عباس علیه السّلام چشم بگشایم
و دیده به رویش برگردانم ولی باز هم اورا نبینم.
من که نوری در دیده ندارم ! گوشی برای شنیدن ندارم آقا ...
تا که هستم هر نفسم را برای این ولایت می دهم!
چهارم شعبان - سالروز ولادت علمدار کربلا علیه السلام و روز جانباز
خداوندا مرا فقیری بی نیاز گردان تا زیبایی های مادی چیزی از عظمت تو در نظرم نکاهد.
آنان که به من بدی کردند ، مرا هوشیار کردند ؛
آنان که از من انتقاد کردند به من راه و رسم زندگی را آموختند ؛
آنان که به من بی اعتنایی کردند ، به من صـبر و تحمل آموختند ؛
آنان که به من خوبی کردند ، به من مهر و وفـا و دوستی آموختند ؛
پس بارالها ...
به همه ی آنان که باعث تعالی دنیوی و اخروی من شدند
خیر و نیکی دنیا و آخرت عطا بفرما!
سی و یکم خرداد - سالروز شهادت دکتر مصطفی چمران